Zaterdag 14 september om 7u stond Guy met de autocar van De Wilg klaar om de zestig deelnemer s een eindje in Duitsland te droppen. De organisatoren hadden voor een heerlijk champagne-ontbijt op de bus gezorgd, zodat de stemming er onmiddellijk inzat. De eerste halte waar de benen konden gestrekt worden, was Bernkastel. De gids Sebastian vertelde met veel passie over de geschiedenis en de wijngaarden van de stad. Na een boottochtje op de Moezel kon er in Weinhaus Stettler bij de welkome lunch een aantal wijnen geproefd worden. Sommigen vielen zodanig in de smaak, dat er in de bus wel meerdere “doosjes” terug te vinden waren, die de rit naar Opoeteren hebben gemaakt. Na de boottocht terug, werd het tijd om het vakantiepark Himmelberg in Thalfang op te zoeken.
Hier kreeg ieder zijn huisje of appartementje toegewezen en werd er gezamenlijk aangeschoven voor een heerlijk avondbuffet. Nadien werd er nog even doorgezakt in de bar en de “sportievelingen” konden zich nog even meten op de kegel- en bowlingbanen. Laat is het niet geworden, denken we… ’s Anderendaags werden we namelijk op tijd gewekt voor het ontbijt en de trip naar Trier.
Het moet wel zijn, dat de weergoden ons gunstig gezind waren, want zowel op zaterdag als op zondag scheen de zon op het moment dat ze moest schijnen. Zou je dan toch het weer krijgen dat je verdient?
In Trier deden de gidsen weer hun uiterste best om de groep te briefen over hun stad. We hebben alleszins onthouden dat je er een kakofonie van verschillende bouwstijlen terugvindt. In de schaduw van de Porta Nigra waren we uitgenodigd om er een zomerconcert te verzorgen, waar we met plezier op zijn ingegaan. Niet alle muzikanten konden erbij zijn, maar opmerkelijk was wel dat we de verjaardag van onze tweeling, de gebroeders Pex, konden vieren tijdens deze tweedaagse. Woorden van lof waren er nog voor Johan Colson die de organisatie tot in de puntjes had voorbereid. Er werd zelfs al hardop gedroomd over een volgende uitstap. Dromen mag, zeker?
